Sinds juni begonnen de trainingen echt lekker te lopen. Ik was net te laat om in te schrijven voor Brasschaat, Kortrijk of Oudenaarde. Aan de andere kant kon ik zo mijn weekends optimaal gebruiken om te trainen.
De sprint in Aarschot zou de eerste wedstrijd van het jaar worden.Ondertussen slaagde ik ook netjes
voor mijn examens. Zoals menig student verslond ik in de blok ook een serie: 'Bloed, zweet en luxeproblemen'. Helaas geen fictiereeks maar keiharde werkelijkheid. Een andere aanrader: een van de
zwaarste maar leukste trainingen die ik ooit deed: duinenloop in Koksijde-Nieuwpoort, schitterende natuur, ik waagde me even in de Sahara!
Aarschot dus. 2 jaar geleden deed ik hier eens het zwemonderdeel bij de trio's. Toen was het start vanop het zwemstrand met een lange aanloop ideaal voor de loop-duik-loop-duik-zwemstart. Met deze
tactiek startte ik dit keer vanaf het surfstrand. Het werd een loop-duik-loop "hé waar is de grond onder mijn voeten?"-zwemstart. Na 50m lag ik bijgevolg ongeveer 40e-50e en werd het nog 700m inhalen.
Conditioneel voelde het goed, technisch niet.
Dan op de fiets. Mijn tactiek was 'choco rijden' aangezien bij gebrek aan intensieve looptrainingen de graad van vermoeidheid bij aanvang van het laatste onderdeel weinig invloed zou hebben op de hierbij behaalde snelheid (2x lezen voor je het snapt). En wat een fucking schoon parcours! Ik voelde me helemaal in mijn sas, genoot van elke meter. Hier kom ik zeker nog terug! Alles rozegeur en maneschijn maar...
Tijdens wisselzone 1 had ik moeten uitwijken voor een andere deelnemer, was met mijn fiets zo tegen het dranghekken terecht gekomen en stootte mijn rechter (niet geopereerde) knie tegen mijn stuur of frame. Dit voelde ik al een beetje opspelen de laatste fietskilometers en al helemaal bij het lopen. Bij gevolg werd het aan een slakkegangetje uitlopen en wandelen tijdens de up- en downhills (en zo zijn er veel, daar in Aarschot).
Ik hoop maar dat het nu niet met deze knie dezelfde kant uitgaat als met mijn linker (toen na kneuzing
maandenlang aangemodderd met afwisselend dagen of weken pijn/geen pijn met uiteindelijk operatie en revalidatie). In elk geval mag er nu niet meer te veel fout lopen wil ik dit jaar nog mijn normale niveau halen in de 3 disciplines.
Tot slot nog een pluim voor:
- chauffeur Kris die
zonder gps tot in Aarschot geraakte en de finish van de 1/3 haalde na bloed, zweet en middenrifproblemen
- Hannes Cool (die de 'knoptekst' van zijn homepage eindelijk vervangen heeft door een al even zalige variant) en Louise VDB, respectievelijk 3e man en vrouw op de 1/3.
- de puike organisatie van deze triatlon!
- n7even (voor het mooie ding tussen mijn benen ;-) ) en energylab.
Voor de statistieken: ik werd nog 24e.
De sprint in Aarschot zou de eerste wedstrijd van het jaar worden.Ondertussen slaagde ik ook netjes
voor mijn examens. Zoals menig student verslond ik in de blok ook een serie: 'Bloed, zweet en luxeproblemen'. Helaas geen fictiereeks maar keiharde werkelijkheid. Een andere aanrader: een van de
zwaarste maar leukste trainingen die ik ooit deed: duinenloop in Koksijde-Nieuwpoort, schitterende natuur, ik waagde me even in de Sahara!
Aarschot dus. 2 jaar geleden deed ik hier eens het zwemonderdeel bij de trio's. Toen was het start vanop het zwemstrand met een lange aanloop ideaal voor de loop-duik-loop-duik-zwemstart. Met deze
tactiek startte ik dit keer vanaf het surfstrand. Het werd een loop-duik-loop "hé waar is de grond onder mijn voeten?"-zwemstart. Na 50m lag ik bijgevolg ongeveer 40e-50e en werd het nog 700m inhalen.
Conditioneel voelde het goed, technisch niet.
Dan op de fiets. Mijn tactiek was 'choco rijden' aangezien bij gebrek aan intensieve looptrainingen de graad van vermoeidheid bij aanvang van het laatste onderdeel weinig invloed zou hebben op de hierbij behaalde snelheid (2x lezen voor je het snapt). En wat een fucking schoon parcours! Ik voelde me helemaal in mijn sas, genoot van elke meter. Hier kom ik zeker nog terug! Alles rozegeur en maneschijn maar...
Tijdens wisselzone 1 had ik moeten uitwijken voor een andere deelnemer, was met mijn fiets zo tegen het dranghekken terecht gekomen en stootte mijn rechter (niet geopereerde) knie tegen mijn stuur of frame. Dit voelde ik al een beetje opspelen de laatste fietskilometers en al helemaal bij het lopen. Bij gevolg werd het aan een slakkegangetje uitlopen en wandelen tijdens de up- en downhills (en zo zijn er veel, daar in Aarschot).
Ik hoop maar dat het nu niet met deze knie dezelfde kant uitgaat als met mijn linker (toen na kneuzing
maandenlang aangemodderd met afwisselend dagen of weken pijn/geen pijn met uiteindelijk operatie en revalidatie). In elk geval mag er nu niet meer te veel fout lopen wil ik dit jaar nog mijn normale niveau halen in de 3 disciplines.
Tot slot nog een pluim voor:
- chauffeur Kris die
zonder gps tot in Aarschot geraakte en de finish van de 1/3 haalde na bloed, zweet en middenrifproblemen
- Hannes Cool (die de 'knoptekst' van zijn homepage eindelijk vervangen heeft door een al even zalige variant) en Louise VDB, respectievelijk 3e man en vrouw op de 1/3.
- de puike organisatie van deze triatlon!
- n7even (voor het mooie ding tussen mijn benen ;-) ) en energylab.
Voor de statistieken: ik werd nog 24e.