Ok, ik weet dat Schuermans stikjaloers is op dit onderdeel van mijn triatlonwedstrijden. Dat ligt anno 2015 echter meer aan zijn capaciteiten, dan aan die van mij. Ik geef het toe: in de winter heb ik heel wat minder gezwommen dan vorige jaren, ik was deze discipline eind vorig jaar dan ook kotsbeu. 3 in plaats van 4 of 5 trainingen per week, maar wel veel veel efficiënter, elke training had zijn doel. In maart zwom ik dan ook de tijden die ik elk jaar rond die tijd van het jaar deed. Bovendien fietste ik beter dan ooit, ik had namelijk 3 vriendjes gemaakt waarmee we 's weekends geregeld weer en wind trotseerden.
In april brak ik echter mijn sleutelbientje en sindsdien moet ik me diep schamen voor hetgeen ooit crawl kon genoemd worden. In wedstrijden en intensieve trainingen voel ik gewoon dat die linkerarm niet helemaal doet wat ik wil, in Ieper - zowaar mijn eerste 'stratentriatlon' van het jaar :O - was het niet anders. Bijgevolg kwam ik in de buurt van duatleten Rob Woestenborghs en Julien Brazy uit het water. Daar verloor ik eigenlijk de wedstrijd. 't Is te zeggen; daar verloor ik de vooropgestelde ambitie Top 10.
Brazy wisselde namelijk wat sneller waardoor hij meteen een gat van 200m gat en bijna-gepensioneerde Woestenborghs vloog me gewoon voorbij. Echt serieus: vloog! In de Canadalaan, dat is de weg die eerst valsplat omhoog loopt richting een gezellig café en een ovalen punt beplant met een kleurig bloementapijt, waar we tegenwijzerszin ovaal moesten rijden om daarna valsplat deze weg omlaag te vlammen, kon ik vrij snel zien hoe de situatie er uit zag. Op het café en het bloementapijt na was deze niet rooskleurig: hoogstwaarschijnlijk stond ik er de komende 20 km alleen voor, terwijl de atleten voor mij wel konden 'samenwerken'. 't Werden inderdaad eenzame kilometers, gelukkig waren kwam ik in de bossen af en toe enkele ecologische vrienden tegen (de bomen) en in Zillebeke-city de supporters die mijn naam scandeerden. Brazy'tje reed echter nooit meer dan 3-400m weg en bij de tweede passage in de Canadalaan, dat is de weg die eerst valsplat omhoog loopt richting een gezellig café en een ovalen punt beplant met een kleurig bloementapijt, waar we tegenwijzerszin ovaal moesten rijden om daarna valsplat deze weg omlaag te vlammen, kon ik tot mijn verbazing vaststellen dat ik weinig terrein verloren had ten opzichte van de pretendenten. Enkel maatje Hannes Cool, de bijna-gepensioneerde en de verrassend sterke Jan Vanallemeersch reden duidelijk een stuk sneller dan ikzelf. Ik vatte met dit gegeven nieuwe moed en naar mijn aanvoelen reed ik mijn tweede rondje rapper dan mijn eerste.
Brazy'tje zag ik zo opnieuw terug in de wisselzone, waarin ik me dit keer de snelste toonde. Onze Franse vriend vroeg op daar ook aan zijn supporters hoever 'Raph' voor was. Raphaël Amato, mijn zwemtrainingspartner van 2013-2014, had volgens die supporters 30" voorsprong. "Haalbaar", dacht ik. Brazy liep snel weg van me, terwijl supporter Kris Steyaert me heel nuttige info gaf: "13e, goed bezig, komaan hé!"
Na een aantal kilometer haalde ik Tom Bruggeman in, maar voor de rest bleef het 'all quiet at the western front". De blauwe stip in de verte, waarvan ik vermoedde dat het Raphaël was, kwam niet dichter. Jan Vanallemeersch gelukkig wel. Toen ik hem na een kilometer of 7 lopen inhaalde, was ik zeker dat ik eerste Ieperling was. Dat was ik eigenlijk al sinds het inhalen van Jeroen Meul op de fiets geweest, maar ik wist niet dat Jan van Roesbrugge was.
Bij de laatste passage aan de Rijselpoort zag ik echter dat ik toch genaderd was bij Raphaël. En ik had ook Poperingenaar Tijl Vaneighen in het vizier. Toen merkte ik het verschil tussen een gemiddelde dag en een superdag, of misschien wel het verschil tussen iemand die 6 dagen ervoor helemaal tot het gaatje ging in Dwars Door Ieper, en iemand die dat niet deed (Ik liep na die race namelijk 5 dagen zo stijf als een boomstam rond). Een ultieme, bliksemsnelle eindspurt kon ik gewoon niet meer uit mijn lichaam en vermoeide geest halen. Zo finishte ik als 11e, op een 15-tal seconden van Raphaël (8e), de beloftevolle Louis Naeyaert (9e) en Tijl Vaneighen (10e).
Ik had daags voor de wedstrijd aan organisator Filip Vermont mijn top-10 ambities voorgesteld. Filip zei me dat Rob Woestenborghs ook zou meedoen. Toen zei ik al lachend: "Dan ga ik voor top 11." Profetische woorden blijkbaar, want onze 42-jarige kon zowaar de race winnen, voor Hannes Cool en Alexis Krug (grappig maar niet volledig onbegrijpelijk dat ik achteraf hoorde zeggen dat de 3e een Rus was). Er waren helaas ook enkel geldprijzen voor de eerste 10, maar als eerste Ieperling werd ik ook in de bloemetjes, fruitmand en Etixx-sportvoeding gezet. Knap van de organisatie, die al voor de 6e maal een fantastische wedstrijd op poten zette in deze prachtige stad, en die tijdens de huldiging ook nog eens onderstreepte dat je moet krabben als het jeukt. Of the record: ik herkende opnieuw de schepen van vorige week als overhandiger van het boeketje. Ik moet zo stilaan die man z'n idool worden, LOL.
Conclusie van de dag: Ik moet opnieuw leren zwemmen. Hoe ik het ga aanpakken, is nog een vraagteken. Gezien de enorme progressie van Vincent VDW en Kenneth VDD, en groot respect en sympathie voor BB, overweeg ik in zee te gaan met Pulso. Maar probleem is opnieuw in Izegem geraken, dat zou enkel op zaterdag kunnen. Daarnaast ga ik wellicht in de week in Gent wonen en 's weekends in Ieper. En van februari tot april ga ik naar Nepal, waar geen zwembaden te vinden zijn... Stof tot nadenken dus. Wie voorstellen geeft over een goeie zwemclub/ zwemtrainer/ samen zwemmen, laat maar horen! Ik heb alvast een onder water camera om beeldjes te schieten, alleen zijn ze daar in het zwembad van Ieper niet zo happig op.
Zondag 27/09 seizoensafsluiter in Lille. In de winter staan alvast de vredesloop Ieper, crossduatlon Geluwe en als Schuermans het aandurft ook BK Bike & Run gepland... modderfunfunfun coming!
In april brak ik echter mijn sleutelbientje en sindsdien moet ik me diep schamen voor hetgeen ooit crawl kon genoemd worden. In wedstrijden en intensieve trainingen voel ik gewoon dat die linkerarm niet helemaal doet wat ik wil, in Ieper - zowaar mijn eerste 'stratentriatlon' van het jaar :O - was het niet anders. Bijgevolg kwam ik in de buurt van duatleten Rob Woestenborghs en Julien Brazy uit het water. Daar verloor ik eigenlijk de wedstrijd. 't Is te zeggen; daar verloor ik de vooropgestelde ambitie Top 10.
Brazy wisselde namelijk wat sneller waardoor hij meteen een gat van 200m gat en bijna-gepensioneerde Woestenborghs vloog me gewoon voorbij. Echt serieus: vloog! In de Canadalaan, dat is de weg die eerst valsplat omhoog loopt richting een gezellig café en een ovalen punt beplant met een kleurig bloementapijt, waar we tegenwijzerszin ovaal moesten rijden om daarna valsplat deze weg omlaag te vlammen, kon ik vrij snel zien hoe de situatie er uit zag. Op het café en het bloementapijt na was deze niet rooskleurig: hoogstwaarschijnlijk stond ik er de komende 20 km alleen voor, terwijl de atleten voor mij wel konden 'samenwerken'. 't Werden inderdaad eenzame kilometers, gelukkig waren kwam ik in de bossen af en toe enkele ecologische vrienden tegen (de bomen) en in Zillebeke-city de supporters die mijn naam scandeerden. Brazy'tje reed echter nooit meer dan 3-400m weg en bij de tweede passage in de Canadalaan, dat is de weg die eerst valsplat omhoog loopt richting een gezellig café en een ovalen punt beplant met een kleurig bloementapijt, waar we tegenwijzerszin ovaal moesten rijden om daarna valsplat deze weg omlaag te vlammen, kon ik tot mijn verbazing vaststellen dat ik weinig terrein verloren had ten opzichte van de pretendenten. Enkel maatje Hannes Cool, de bijna-gepensioneerde en de verrassend sterke Jan Vanallemeersch reden duidelijk een stuk sneller dan ikzelf. Ik vatte met dit gegeven nieuwe moed en naar mijn aanvoelen reed ik mijn tweede rondje rapper dan mijn eerste.
Brazy'tje zag ik zo opnieuw terug in de wisselzone, waarin ik me dit keer de snelste toonde. Onze Franse vriend vroeg op daar ook aan zijn supporters hoever 'Raph' voor was. Raphaël Amato, mijn zwemtrainingspartner van 2013-2014, had volgens die supporters 30" voorsprong. "Haalbaar", dacht ik. Brazy liep snel weg van me, terwijl supporter Kris Steyaert me heel nuttige info gaf: "13e, goed bezig, komaan hé!"
Na een aantal kilometer haalde ik Tom Bruggeman in, maar voor de rest bleef het 'all quiet at the western front". De blauwe stip in de verte, waarvan ik vermoedde dat het Raphaël was, kwam niet dichter. Jan Vanallemeersch gelukkig wel. Toen ik hem na een kilometer of 7 lopen inhaalde, was ik zeker dat ik eerste Ieperling was. Dat was ik eigenlijk al sinds het inhalen van Jeroen Meul op de fiets geweest, maar ik wist niet dat Jan van Roesbrugge was.
Bij de laatste passage aan de Rijselpoort zag ik echter dat ik toch genaderd was bij Raphaël. En ik had ook Poperingenaar Tijl Vaneighen in het vizier. Toen merkte ik het verschil tussen een gemiddelde dag en een superdag, of misschien wel het verschil tussen iemand die 6 dagen ervoor helemaal tot het gaatje ging in Dwars Door Ieper, en iemand die dat niet deed (Ik liep na die race namelijk 5 dagen zo stijf als een boomstam rond). Een ultieme, bliksemsnelle eindspurt kon ik gewoon niet meer uit mijn lichaam en vermoeide geest halen. Zo finishte ik als 11e, op een 15-tal seconden van Raphaël (8e), de beloftevolle Louis Naeyaert (9e) en Tijl Vaneighen (10e).
Ik had daags voor de wedstrijd aan organisator Filip Vermont mijn top-10 ambities voorgesteld. Filip zei me dat Rob Woestenborghs ook zou meedoen. Toen zei ik al lachend: "Dan ga ik voor top 11." Profetische woorden blijkbaar, want onze 42-jarige kon zowaar de race winnen, voor Hannes Cool en Alexis Krug (grappig maar niet volledig onbegrijpelijk dat ik achteraf hoorde zeggen dat de 3e een Rus was). Er waren helaas ook enkel geldprijzen voor de eerste 10, maar als eerste Ieperling werd ik ook in de bloemetjes, fruitmand en Etixx-sportvoeding gezet. Knap van de organisatie, die al voor de 6e maal een fantastische wedstrijd op poten zette in deze prachtige stad, en die tijdens de huldiging ook nog eens onderstreepte dat je moet krabben als het jeukt. Of the record: ik herkende opnieuw de schepen van vorige week als overhandiger van het boeketje. Ik moet zo stilaan die man z'n idool worden, LOL.
Conclusie van de dag: Ik moet opnieuw leren zwemmen. Hoe ik het ga aanpakken, is nog een vraagteken. Gezien de enorme progressie van Vincent VDW en Kenneth VDD, en groot respect en sympathie voor BB, overweeg ik in zee te gaan met Pulso. Maar probleem is opnieuw in Izegem geraken, dat zou enkel op zaterdag kunnen. Daarnaast ga ik wellicht in de week in Gent wonen en 's weekends in Ieper. En van februari tot april ga ik naar Nepal, waar geen zwembaden te vinden zijn... Stof tot nadenken dus. Wie voorstellen geeft over een goeie zwemclub/ zwemtrainer/ samen zwemmen, laat maar horen! Ik heb alvast een onder water camera om beeldjes te schieten, alleen zijn ze daar in het zwembad van Ieper niet zo happig op.
Zondag 27/09 seizoensafsluiter in Lille. In de winter staan alvast de vredesloop Ieper, crossduatlon Geluwe en als Schuermans het aandurft ook BK Bike & Run gepland... modderfunfunfun coming!